مدایح نبوی در شعر عربی (بررسی دگرگونی های تاریخی آن)

مدایح نبوی بخش عظیمی از میراث اسلامی و عربی گذشته را تشکیل می دهد و هزاران قصیدة سرشار از عواطف دینی و انسانی در این زمینه سروده¬ شده است. این نوع شعر، مانند دیگر گونه های ادبی، طی سالیان گذشته از لحاظ شکل و محتوا، دستخوش دگرگونی فراوانی شده است. علاوه بر این، در شعر معاصر، به شدت رنگ اجتماعی و سیاسی به خود گرفته است. این مدائح در آغاز عصر حاضر، تلاشی به منظور احیای سنت شعری گذشته بود، اما طولی نکشید که رنگ سنتی آن دگرگون شد و دغدغه های اجتماعی و سیاسی بر آن غلبه نمود که در نتیجه آن، این نوع شعر، در برابر امت و موضوعات سرنوشت ساز آن، خود را متعهد احساس نمود. بر مبنای دگرگونی¬هایی که این مدائح در ادب قدیم و جدید عربی به خود دیده است، می توان آن را به سه دسته تقسیم¬بندی نمود: 1-گرایش شعری خالص (بُرده اول) 2-گرایش شعری آمیخته به تصوف، معارف دینی و فلسفه (بُرده دوم) 2- گرایش شعری با رنگ اجتماعی و سیاسی (در شعر معاصر)